بدنسازی چیست؟

بدنسازی ورزش مقاومتی پیشرفته (تمرین با وزنه) برای کنترل و تقویت ساختمان عضلانی است.به اشخاصی که در انجام این فعالیت هستند اصطلاحا بدنساز می نامیم.در بدنسازی حرفه ای،بدنسازان به صف ایستاده و با اجرای پزهای خاص برای داورانی که بر اساس تناسب، عضلات و شایستگی به آنها امتیاز می دهند رقابت می کنند. بدنسازان با کاهش دادن آب بدن (دهیدراته کردن) و حذف چربی های غیر ضروری برای دست یابی به بدنی تفکیک شده و رگ به رگ برای مسابقه آماده می گردند.

برنده مقام مسترالمپیا در مسابقات سالانه فدراسیون بین المللی بدنسازی و فیتنس (IFBB) را برترین بدنساز حرفه ای دنیا می توان شناخت. فیل هیث از سال 2011 تا2017 این رتبه را توانست از آن خود کند تا در سال 2018 در برابر شان رودن شکست خورد.

تاریخچه بدنسازی

رسم سنگزنی (بلندکردن سنگ) در مصر و یونان باستان مرسوم بوده و آموزش داده می شد. وزنه برداری غربی در سال های 1880 تا 1953 توسط شاهکار های قوی مردان و رقابت هایشان در اروپا رواج پیدا کرد. در آن زمان تناسب اندام مهم نبوده و اغلب آن ها شکم و اندام چاقی داشتند.

اویگن ساندو

در اواخر قرن نوزدهم بدنسازی در انگلستان توسط اویگن ساندو که بعدها او را پدر بدنسازی نامیدن گسترش پیدا کرد. او به مردم اجازه می داد تا از زیبایی عضلات او در نمایش های برگزار شده لذت ببرند . در “زیگفیلد بزرگ”  فیلم موزیکالی که در سال 1936 برنده جایزه اسکار شد  می توانید ظهور دوره جدید بدنسازی را به طور واظح مشاهده کنید.فیلمی که در آن اوگن ساندو خود  بر روی اسیج های ساخته شده در محل مسابقات زیبایی اندام به شکل نوین را به نمایش می گذاشت.

ساندو در انعطاف و نمایش فیزیک خود بسیار موفق بوده بطوریکه بعدها با شهرت خود صاحب چندین کسب و کار شد. تولید و فروش اولین تجهیزات تمرینی چون : دمبل، دستگاه های سیم کش و باندهای کشی به ساندو نسبت داده می شود. حتی هزاران عکس از او نیز در دکه های روزنامه فروشی به فروش رفت.

اولین مسابقات گسترده

ساندو اولین مسابقات بدنسازی را در سپتامبر 1901 تحت عنوان مسابقات برتر تاسیس کرد. این مسابقات در سالن رویال آلبرت لندن با داوری ساندو، چارلز لاوز و آرتور کونان دویل برگزار گردید و آنچنان موفقیت آمیز بود که بسیاریاز علاقه مندان به دلیل ازدیاد جمعیت نتوانستن وارد سالن شوند. برنده ویلیام ال موررای از ناتینگهام شد و مجسمه طلایی ساندو که توسط فدریک پومروی ساخته شده بود به عنوان جازه به اواهدا گردید.

ساندوی نقره ای به مقام دوم دی کوپر و ساندوی برنز که معروف ترینه آنهاست به نفر سوم ای سی اسمیت داده شد. این ساندوی برنز در سال1950 به استیو ریوز برنده مسابقات بدنسازی آماتور داده شد و تا سال 1977 از ان خبری نبود تا اینکه به فرانک زین برنده مسترالمپیا ساندوی برنز داده شد (همان ساندوی برنزی یا شاید کپی از آن). از آن به بعد برندگان مستر المپیا یک المثنی از ساندوی برنز یه عنوان جایزه دریافت می کنند.

استفاده از استرویید های آنابولیک و آندروژنیک

بازه زمانی 1970 الی 1990 دوره ای که استفاده از استرویید های آنابولیک رواج پیدا میکند.در علم بدنسازی استرویید به پا خواستن غول های حجیم نسبت داده می شود که در آغاز با آرنولد شوارتزنگر، سرجیو الیوا و لو فرینگو در اواخر 1960 شروع و در اوایل 1970 با حضور لی هینی، دوریان یتس، رونی کولمن و ماکوس رول ادامه پیدا کرد.

بدنسازانی چون گرگ کواکس و پاول دمایو حجم خوبی که قبلا دیده نشده بود دست یافته بودند ولی در سطح حرفه ای نتوانستن موفق شوند. در فیلم برداری مستند ایرون پمپ آرنولد گفت که برای موفق شدن باید دست به هر کاری بزنی، البته او استفاده از استرویید تا بعد از بازنشستگی خود همواره رد می کرد.

فدراسیون جهانی بدنسازی WBF

در سال 1990 مدیر کشتی حرفه ای ، وینس مکمن از تشکیل سازمان جدید بدنسازی به نام فدراسیون بدنسازی جهانی رو نمایی کرد.مکمن میخواست استایل نمایش کشتی کج و جوایز پولی بزرگ را وارد رشته بدنسازی کند. شماری از ستارگان فدراسیون جهانی بدنسازی را نیز در آن استخدام شدند ولی لیست هیچ وقت زیاد نشد و همان ورزشکاران رقیب یکدیگر شدند، برجسته ترین برنده و اولین قهرمان WBF گری استریدام بود. در جولای 1992 مکمن رسما منحل شدن WBF را اعلام کرد و دلایل آن فقدان درآمد از برنامه های پخش، فروش پایین مجلات بدنسازی WBF و بالا بودن هزینه قرار دادهای برنامه های تلویزیونی بود.

2000 و پیدایش مسابقات جدید

با مرگ بن ویدر، رافائل سانتونجا مدیریت فدراسیون جهانی بدنسازی و فیتنس IFBB را بر عهده خود گرفت و در سال 2004 وین دمیلیا مدیر مسابقات، مسابقات مستر المپیا را از IFBB به عهده خود گرفت.
در این دوره مسابقات جدیدی چون آرنولد کلاسیک، شب قهرمانان (Nights Of Champions) و گرند پریکس اروپا شکل گرفت.